Parametry dźwiękoizolacyjne wzorca przegrody wyznaczone w badaniach laboratoryjnych, dotyczą sytuacji, gdy jedyną drogą przenoszenia dźwięku jest droga bezpośrednia przez przegrodę rozdzielającą pomieszczenia. W praktyce w budynku oprócz drogi bezpośredniej występują drogi pośrednie przenoszenia dźwięku. W takim przypadku mówimy o izolacyjności akustycznej przybliżonej.

W celu wyjaśnienia wymagań dotyczących izolacyjności akustycznej przybliżonej należy zdefiniować możliwe drogi przenoszenia dźwięku między pomieszczeniami. Rysunek 1 przedstawia schemat dotyczący dróg przenoszenia dźwięku miedzy pomieszczeniami,  które należy uwzględnić rozpatrując przybliżoną izolacyjność akustyczną właściwą między pomieszczeniami w budynku. 
 

Rys. 1. Schemat dotyczący dróg przenoszenia dźwięków powietrznych między pomieszczeniami mogących występować w budynku [7].

Na rys. 2 pokazano te same drogi przenoszenia dźwięku lecz w widoku przedstawiającym sąsiadujące pomieszczenia. Widok przedstawia przekrój i dotyczy sytuacji transmisji dźwięków między pomieszczeniami przez strop. Występowanie poszczególnych dróg przenoszenia dźwięku w danej sytuacji uzależnione jest od rozwiązań konstrukcyjnych i funkcjonalnych w budynku.

Rys.2. Schematyczne przedstawienie przenoszenia energii akustycznej całkowitej między pomieszczeniami w budynku; Dd – energia wypromieniowywana bezpośrednio przez element rozdzielający pomieszczenia, Df, Fd, Ff - przenoszenie pośrednie drogami materiałowymi, e – przenoszenie bezpośrednie drogą powietrzną przez składowe zamontowane w elemencie rozdzielającym, s - przenoszenie pośrednie przez system między pomieszczeniami (wentylacja, system korytarzowy, jak również w przypadku przekroju pionowego podłoga podniesiona lub sufit podwieszony)[7].

Przybliżoną izolacyjność akustyczną między pomieszczeniami rozdzielonymi stropem można określić za pomocą pomiarów terenowych jeżeli budynek istnieje. Zrobienie tego na etapie projektowania budynku jest niemożliwe z oczywistych względów. W związku z powyższym w takim przypadku konieczne jest użycie metod teoretycznych polegających na przeprowadzeniu odpowiednich obliczeń uwzględniających drogi pośrednie przenoszenia dźwięku. W normie PN-EN 12354 – 1:2017-10 [7],  podane zostały metody wykonania takich obliczeń umożliwiających uzyskanie wyników dotyczących zarówno wartości R’ w poszczególnych pasmach częstotliwości (wg metody dokładnej) jak i jednoliczbowych wartości wskaźników R’_A,1 lub D_n,T,A,1 (wg metody uproszczonej). Obiektywnie ocenić należy, że ze względu na liczbę potrzebnych danych oraz pracochłonność obliczeń wykorzystanie tych metod przez projektantów jest ograniczone. W związku z powyższym, w celu uproszczenia zadania Zakład Akustyki Instytutu Techniki Budowlanej opracował instrukcję pozwalającą w łatwy sposób oszacować prognozowane wartości wskaźników oceny przybliżonej izolacyjności akustycznej właściwej, dla szeregu rozwiązań istniejących na rynku [17].  Przedstawiona poniżej „metoda szacunkowa” dotyczy określenia wskaźnika oceny przybliżonej izolacyjności akustycznej właściwej R’_A,1 poprzez przyjęcie bocznego przenoszenia dźwięku jako stabelaryzowanej wartości poprawki K_a, wg wzoru:

(1)

gdzie:
R_A,1,R  - projektowy wskaźnik oceny izolacyjności akustycznej właściwej w dB,
K_a – poprawka określająca wpływ bocznego przenoszenia dźwięku, na wartość wskaźnika R’_A,1 w zależności od rodzaju ścian działowych i zewnętrznych w dB.

Wartość projektową wskaźnika R_A,1,R  należy przyjąć jako skorygowaną wartość wskaźnika R_A,1 wg poniższej zależności:
 

(2)